"Türküm, doğruyum, çalışkanım.

Yasam; 

Küçüklerimi korumak,

Büyüklerimi saymak,

Yurdumu, milletimi

Özümden çok sevmektir.

Ülküm; 

Yükselmek,

İleri gitmektir.

Varlığım Türk varlığına armağan olsun."

 

Türkiye Cumhuriyetinin kurucusu,

Musatafa Kemal ATATÜRK tarafından görevlendirilen,

Reşit Galip'in 1933 yılında yazdığı öğrenci andımıza,

12 Eylül döneminden sona ilave yapılmıştır;

"Ey Büyük Atatürk;

Açtığın yolda,

Gösterdiğin hedefe,

Durmadan yürüyeceğime

And içerim.

Ne mutlu Türk'üm diyene..."

Şimdi;

Ülkenin belini büken onca ağır sorun varken,

Andımızı kaldırma gayretkeşliğine düşenler,

Andımızın nesinden rahatsızlık duymaktadır?

Çocukların hep bir ağızdan söyledikleri

Doğruyum, çalışkanım mı?

Küçüklerimi korumak,

Büyükleri mi saymak mı?

Yoksa

Yurdumu, milletimi,

Özümden çok sevmek mi?

Ülküm yükselmek

İleri gitmek mi?

Hangisi?

Türküm mü?

Türküm tabii ki...

Tarihini düşmanlarından öğrenen

Nereden bilsin Türklüğün ne olduğunu!

Türk adını duyar duymaz

Vurur ırkçılık damgasını...

Oysa Türklük ırkçılık değildir.

Türklük bir tarih bilincidir.

Türk'ün tarihi yeryüzü kadar eskidir.

Türk'e yurt olmamış tek bir kıta yoktur.

Türk dünkü çocuk mu ki!

Türk köksüz, dalsız budaksız mı ki!

Tarihten adı silinip atılabilsin!

Asla ne tarihten çıkarılabilir,

Ne de adı silinebilir.

Türk hep vardı

Hep de var olacaktır...

Mankurtların oyununa gelmeyin.

Adı, sanı bellidir bu ülkenin

"Türkiye Cumhuriyetini kuran Türkiye halkına Türk Milleti denir"

Bugün bu bilincin uzağına düşmüş olsak da

And olsun ki

Yitirenler yeniden bulacaktır o cevheri,

Unutanlar yeniden hatırlayacaktır

Gökyüzünden mavi ışıkla yeryüzüne inen

Türklük bilincini...

Not; bu yazı danıştayın okullarımızda okutulan andımız ve devlet madalyalarından Atatürk kabartmasını çıkarma kararı üzerine "vatandaşlık tepkimizi" dile getirmek üzere yazıldı. And olsun ki Atamızın ne ilkelerinden ne de altında imzası olan eserlerinden asla vazgeçmeyeceğiz.