İlkbaharın müjdecisi olan Mimoza,

Rengini Eylül'den aldığından sarı bahardır.

Şubat ortası cemrelerin düşmesiyle eşzamanlı çiçek açar.

Biyolojik bir iç saatte sahip olduğundan,

Ritmik bir şekilde gündüzleri açıp, geceleri kapanır.

Nazlı ve nazenin olduğu için dokunulduğu vakit de kendini kapar.

Bu nedenle "küstüm otu" ve "dokunma bana" gibi adlar alır.

Yaprakları dantelimsi ve gümüşi yeşil olup, çok hoş bir kokusu vardır.

Mimoza; çiçekli bitkiler sınıfının kapalı tohumlular, iki çenekliler ve

Taç yaprağı olmayan alt grubundan, Baklagiller familyasına aittir.

Ana vatanı Avustralya olup, ülkemizin kıyı kesimlerinde yetişir,

Ada güzeli olarak da tanınan mimozanın bilinen en yaygın türleri,

Akasya (acacia dealbata) ve İzmir mimozası (acacia retinodes) dır.

Güney İtalya'da mimoza çiçek açtığında festivalle kutlanır.

Bir süs bitkisi olduğundan en fazla 60-70 cm kadar uzar.

Sık sürgün verdiğinden sık budama gerektirir,

Bol güneş ve suyu sever, rüzgardan rahatsız olur.

Kış sonu açmasına rağmen en fazla -7 derece soğuğa dayanabilir.

Asidik veya nötr topraklarda yetiştirildiğinde verimi yüksek olur.

İyi bakıldığında 50 yıl kadar yaşayabilir.

İlkbahar ve sonbaharı bir arada yaşattığından,

Bir başka severim ben mimozayı...

Her yıl bir kucak dolusu alır ve ritüelini yaparım.

Mis gibi kokusu evimin her yanına yayıldıkça,

Yaşam sevinci dolar yüreğime...

Şimdi mimozanın tam zamanı.

Dışarıda gökyüzü ve ülkemin gündemi gri iken,

Grinin kasvetinden ve esaretinden sıyrılmak için,

Hemen gidip bir demet mimoza alın kendinize;

Göreceksiniz çok iyi gelecektir size...