İnsanoğlunun beslenip korunduğu ilk sıcak barınak, ilk güvenli sığınak ana rahmidir. Yetişkin bir insan olduğumuzda bile hayatın acı gerçekleriyle baş etmekte zorlandığımızda ilk tepkimiz bilinçsizce ana rahmine kaçmaktır. Fazlasıyla hassas, alıngan ve duygusal olan Yengeç burcu için bu ilkel sığınak, yaşama karışmasını engelleyen bir esaret tuzağına dönüşebilir. O dış dünyayı tehlikelerle dolu, güvensiz bir yer olarak algıladığından ana rahmindeki cenin pozisyonu ısrarla korumaya çalışır. Şu bir gerçek ki Yengeç doyurucu, güven ve haz verici iki dişi sembol olan meme ve rahme müpteladır...

Anne-bebek birlikte (sembiyoz) yaşamdan, özgürleşme yolundaki ilk adım göbek bağının kesilmesidir.Buna en büyük direnç Yengeç bebeklerinden gelir. Fiziksel olarak göbek bağı kesilip atılsa da o ruhsal olarak göbek bağını uzun süre muhafaza eder. Erken ya da ileri yaşlarda ortaya çıkan göbek fıtığı bu direnişin acı bir hatırasıdır. Şayet bu anne-bebek sembiyoz bağı bir Satürn darbesiyle kopacak olursa dünya Yengeç'in başına çöker. Memeden zorla kesilen bir çocuk gibi mızmızlık eder. Anneye olan aşırı düşkünlüğü yanı sıra çok çekingen ve ürkek olduğundan cesaretini toplayabilmek için tütün, alkol ve diğer alışkanlık yapan maddelerden fazlaca medet umabilir. Bu uyuşturucu maddeler bir nevi yalancı emzik yerine geçebilir. Her seferinde doz biraz daha artacağından kolayca bağımlılık girdabına kapılır, bu da onu telafisi güç kayıplara ve tedavisi zor hastalıklara (kronik alkolizm- majör depresyon-kanser) tutsak edebilir.

Kısacası Yengeç kabuğuna yapışıp kaldığında gelişemez. Gelişmesini engelleyen küçük kabuğunu terk edip daha büyük bir kabuğa geçebilmesi için korkularıyla yüzleşmesi gerekir. Kabuk değiştirme aşamasında Steven Forrest’ in işaret ettiği gibi;

“Bir martı tarafından yutulma”  riski bir ömür boyu sürecek  “fobi” ye dönüşebilir.

Oysa büyümek her yaşta çileli, sancılı ve belalıdır. Acı çekmeden büyümek ise mümkün değildir, çünkü acı hissetmeden bilinçaltından, bilince bir şeylerin çıkması olası değildir. Yengeç ancak onun güven içgüdüsünü tatmin eden küçük kabuğu (ana rahmi) terk edip büyük kabuğa (evrenin rahmi) geçmeye cesaret edebildiğinde sağlıklı bir şekilde büyümeyi başarabilir ama bunu başarabilenlerin sayısı parmakla gösterilebilecek kadar azdır. Büyük bir çoğunluğun yetişkin olabilmesi ya hayli zaman alır ya da bazı yengeçler büyümeden öylece kalır! Koca bir bebek!!!