Âdem amca ile Yaren leyleğin öyküsü 14 yıl önce Bursa'nın Karacabey ilçesindeki Uluabat gölünde başladı.

Balıkçı Âdem Yılmaz bir gün gölde balık tutarken kayığına bir leylek kondu ve aralarında bir gönül bağı kuruldu.

Âdem amca her yıl göç zamanı gelip kayığına konan leyleği görmeye o kadar alıştı ki bu heyecanlı bekleyiş tam 14 yıl boyunca kesintisiz sürdü.

Âdem amcanın gönlünde taht kuran leyleğe Eskikaraağaç Leylek Köyü muhtarı “Yaren” adını koydu ve Yaren leylek tüm ülkenin beklenen konuğu haline geldi.

İlk kez bu yıl Yaren leylek gelmekte gecikince Âdem amcayı bir telaş aldı. Acaba Yaren’e ne oldu? Niye gecikti diye gözleri yolda kaldı. Uzun bekleyişle geçen günlerin ve uykusuz gecelerin ardından 15 gün sonra Yaren leylek çıkıp geldi.

Yaban Hayat fotoğrafçısı Alper Tüydeş beklenen haberi şu şekilde duyurdu;

“Nihayet beklenen kavuşma gerçekleşti. Yaren leylek 14.yılında da varım dedi.”

Uzun göç yolculuğunu tamamlayan Yaren leylek Bursa’nın Eskikaraağaç köyüne ulaştı. Önce yuvasına konup eşi Nazlı ile özlem giderdi...

Sonra da soluğu doğru Âdem amcanın kayığında aldı...

Âdem amca her zamanki gibi onu kayığında ayakta durarak karşıladı. O kayığına konunca dünyalar Âdem amcanın oldu. Bu güzel buluşma hepimizin de gözlerini yaşarttı.

Âdem amca Yaren leylek için şöyle dedi;

“Şükürler olsun ki geldi. Yol yorgunluğuna rağmen kayığıma kondu balığını yedi.”

Bir insanla bir hayvanın sevgi ve vefa dolu bu eşsiz bağı hepimize umut ve şifa oldu. Güzel günlere olan inancımızı pekiştirdi.

Alper Tüydeş'in röportajında Âdem amca, Yaren leylekle ilgili duygularını paylaştı;

“Altı ay beraberiz, her sabah beraber balığa çıkıp onların karnını doyuruyorum ondan sonra ben kendim balık alıyorum onlar da yuvasına gidiyor. İşte yazımızı böyle geçirmiş oluyoruz.”

Günlerdir stresli bekleyişi ile ilgili olarak da şunları söylüyor;

“Biraz stresli geçti ama Mart’ın birinden beşine kadar sevinçle dedim gelecekler. Beşinden sonra gelmeyince streslere girdik. Şükürler olsun ki bugün yarenimiz geldi zaten daha önce de eşi üç dört gün önce geldi ikisi buluştular artık mutlu son.”

Alper Tüydeş röportajında Âdem amcanın bir yakınına da mikrofonu uzattı ve o da Yaren leylekle ilgili şunları söyledi;

“Yaren leylek köyümüze neşe getirdi, milletimizi sevindirdi. Şimdi biz onu artık leylek olarak görmüyoruz yani bizden biri olarak görüyoruz. Öyle bir duygusal bağla bağlandık ki bu hayvana köyümüzün maskotu oldu, bizden biri oldu.”

Alper Tüydeş ayrıca göçmen kuşlarla ilgili çok önemli bir hususu dile getirdi;

“Yareni beklerken göçmen kuşların yolda yaşadıkları sıkıntıları, av geleneği yüzünden Lübnan’daki büyük hayvan katliamlarına da tanık olduk. Biz burada bir leyleğin gelişini heyecanla beklerken Lübnan’da onlarcasını acımasızca öldürüyorlar. İnşallah Lübnan da yaşanan bu katliama dünyanın tepkisini çekmeye muvaffak oluruz. Yaren leylek ülkemizde güzel şeylere vesile olduğu gibi inşallah dünya da güzel şeylere vesile olur”

Umarım dediği gibi olur ama kan dökmenin olağan görüldüğü bir coğrafyada insanın kıymeti yokken bir hayvana kıymet vermek, onun da bir canlı olduğunu idrak edebilmek için kim bilir daha kaç asır geçmesi lazım! Maalesef uzay çağında Orta-doğu hala Orta çağı sürüyor... Kana doymayan, kanla beslenen bir ilkellik...

Bu eşsiz dostluğu fotoğraf kareleriyle ebedileştiren ve her yıl bu buluşmanın heyecanını ve sevincini bizlerle paylaşan yaban hayat fotoğrafçısı Alper Tüydeş’e sonsuz teşekkürlerimizle…

Yaren leylek  aynı zamanda göçmen kuşların zorlu yolculuğun da bir simgesi oldu.

Eylül Esintisi olarak biz de Yaren leyleği sevgiyle karşılıyoruz;

“Hoş geldin Yaren leylek. Sen geldin ya artık bahar da gelir...”

Ve Ülkü Tamer’in dizleriyle yazımızı noktalıyoruz.

“Her akşam leylekler geçecek üstünden çarşılara taşınan

İlk leyleği gören haykıracak; bak bahar geldi…”

Kaynakça;

1)Alper Tüydeş- Twitter Sayfası

2) Alper Tüydeş- Yaren Leylek röportajı