İçimden dökülenler
I Yaşarken karar ver, Ömrün nasıl noktalansın Toprak mı karartsın seni, Gümüş mü kaplasın? Karar ver yaşarken, Ey zaman icracısı! Çünkü ölüm hasadıdır yaşamın Biçilen bir buğday tarlası II Gözlerini yumduğun zaman Buluyor yıldızlı kapağını, Bir yaz akşamının Sıcak, bakır sahanı. Ya da kılıfı gibi bir sazın Ömrün siyah ipek kozası, Yani ölümün kesinlikle İçinde sır gibi sa…
Tenhalığı seviyorum Sık görüşülmeyen, Ama bağı da koparılmayan dostlukları. Sakin mekanları, Az rastlanılmayı, Kendimle kalmayı, Kendimi saklamayı Ve de sınırlarımı. (Tezer Özlü) …
Sanıyorum, artık bir insan, Sesi duyulmaz burada, Yalnızca bir rüzgâr taş çağdan Vuruyor kara çıkrıklara. Ve anlaşılan, kaldım ben Bir başıma bu göğün altında (Anna Ahmatova) …
“Geride bıraktığım ne varsa kül: Ateş benmişim demek ki” (Friedrich Nietzshe) Orijini; “Kohle alles, was ich lasse: Flamme bin ich sicherlich” …
Eylül'dü, Kuşların korosu eşliğinde, Ağaç kovuğundan çıktım. Ağaçların soyundanım ben… 27.9.2024/İstanbul &nbs…