Tenhalığı seviyorum Sık görüşülmeyen, Ama bağı da koparılmayan dostlukları. Sakin mekanları, Az rastlanılmayı, Kendimle kalmayı, Kendimi saklamayı Ve de sınırlarımı. (Tezer Özlü) …

Sanıyorum, artık bir insan, Sesi duyulmaz burada, Yalnızca bir rüzgâr taş çağdan Vuruyor kara çıkrıklara. Ve anlaşılan, kaldım ben Bir başıma bu göğün altında (Anna Ahmatova)   …

“Geride bıraktığım ne varsa kül: Ateş benmişim demek ki” (Friedrich Nietzshe)    Orijini; “Kohle alles, was ich lasse: Flamme bin ich sicherlich” …

Eylül'dü, Kuşların korosu eşliğinde, Ağaç kovuğundan çıktım. Ağaçların soyundanım ben… 27.9.2024/İstanbul                                                            &nbs…

Zarafet göze batmak değil, Hatırda kalmaktır… (Giorgio Armani)     …